Kestane, kayıngiller familyasından Castanea cinsini oluşturan ağaçların ve bu ağaçların yenilebilen tohumlarına verilen isimdir. Günümüzde meyve yetiştiriciliği, hem insan sağlığı açısından hem de ülke ekonomisine katkısı bakımından önemli bir yere sahiptir. Meyveler arasında kestane, önemli bir meyve türü olarak öne çıkar. Kestane, asırlardan beri insan beslenmesinde önemli bir yer tutmuştur. Uzmanların araştırmalarına göre, ilk çağlarda yaşayan insanların yılın 4-6 ayını kestane ağırlıklı beslenme ile geçirdikleri ve kişi başına yıllık tüketiminin 100-150 kg arasında olduğu belirtilmektedir. Bu nedenle kestane "fakirin ekmeği", ağacı ise "ekmek ağacı" olarak tanımlanmaktadır.

Kestane, sonbaharın Eylül ayında hasadı yapılan ve piyasaya çıkan bir meyvedir. Kebap, haşlama, şekerleme ve pasta yapımında kullanıldığı gibi, kerestesi de dayanıklı ve dekoratiftir. Kestane ağaçları, barınak, yakacak ve güzellik amacıyla 40 asırdan beri yüksek, serin ve yağışı bol bölgelerde yetiştirilmektedir. Verimliliği, hasadının kolaylığı, yeme için hazırlığının basit olması ve gelir kaynağı olması, insanların kestane yetiştirmeye yönelmesine sebep olmuştur.

Sert kabuklu meyvelerde genellikle yağ miktarı yüksek olduğu halde, kestanede karbonhidratlar daha fazladır. Kestanelerin kimyasal bileşimi genel olarak diğer sert kabuklu meyvelere göre daha uygundur. Sert kabuklu meyvelerin geneli yağ miktarı bakımından midede ezme güçlüğü yaratır ve ekşimeye sebep olur. Kestane meyvesi, normal koşullarda %40-45 karbonhidrat ve su, %4-6 protein, %1-2 kül içermektedir. Kestane, insan beslenmesinde karbonhidrat kaynağı oluşturmakla beraber C ve A vitaminlerinin bol olduğu bir meyvedir.

Standart bir kestanede aranan özellikler şunlardır:

En yüksek kaliteli ve iri meyvelerdir. Tohum zarı meyveyi bölmez ve tohumun içerisine girmez.

Düşük kalitede ve küçük taneli meyvelerdir. Tohum zarı meyveyi böler ve tohumun içerisine girer.

Ağaçları meyve açısından verimli olan ve orta kuvvette, yayvan gelişir. Meyveleri orta iriliktedir. Eylül ayının ortalarında hasat edilmeye başlanır. Taze tüketime ve hamur yapımına uygun bir çeşittir.

Ağaçları meyve açısından verimli, orta kuvvetle dikine gelişme gösterir. Meyveleri orta irilikte olup taze iken soyulur ve hamur yapımına uygundur. Eylül ayının sonlarına doğru hasat yapılır.

Ağaçları meyve açısından verimli ve yarı dik gelişme eğilimindedir. Meyveleri orta iri-iri, genişçe ovaldir. Meyve kabuğu ince kahverengi, meyve eti krem rengindedir. Sofralık tüketimi ve hamur yapımına uygundur. Kaliteli çeşit sınıfında en üst seviyededir.

Ağacı orta kuvvette yayvan bir gelişme gösterir. Verimli bir çeşit olan Osmanoğlu'nun meyveleri küçük-orta, iri genişçe oval şekillidir. Meyve eti krem rengindedir ve Eylül ayının ortalarına doğru hasat edilir. Ağırlıklı olarak kestane şekeri imalatında kullanılır.

Ağacı orta kuvvette yayvan olarak gelişir. Verimli bir çeşit olan Hacıibiş'in meyve kabukları kalın, genelde çok küçük ve genişçe ovaldir. Meyve eti krem rengindedir ve iyi kalitede bir kestane türüdür. Eylül ayının son haftasında hasat edilmeye başlanır.

Yukarıda ismi geçen kestanelerin çoğu, ülkemiz şartlarında en yüksek verimde yetiştirilen kestane çeşitleridir. Bunun yanı sıra, ülkemizde yetiştiriciliğine ağırlık verilmemekle birlikte yurt dışında yetiştirilen ve önemli yer tutan yabancı kestane çeşitleri de bulunmaktadır. Bunlar: